In het programmaboekje verzuchtte de schrijver van het welkomstartikel, dat FC Volendam zozeer versterkt was, dat een puntje voor FC Dordrecht al een hele winst was. In de wedstrijd bleek het tegendeel. FC Volendam had het buitengewoon lastig. Toch schiep Volendam zich een paar uitstekende kansen. Door het niet verzilveren daarvan werd het steeds lastiger een punt over te houden.
{foto3}
Al in de eerste minuten leek FC Volendam een dreun van jewelste te krijgen. Na een frisse start werd de bal diep richting Robbin Ruiter gespeeld, die zijn strafschopgebied uit moest. Volgens scheidsrechter Kuipers gebruikte hij daarbij zijn handen, wat normaal gesproken rood is. Hij kwam er met geel vanaf, en de vrije trap leverde niets op. Het betekende wel het signaal voor een langdurig FC Dordrecht-offensief. Ruim twintig minuten lang kwam FC Volendam er niet aan te pas. FC Dordrecht maakte het spel en FC Volendam moest ver terug. Precies halverwege de eerste helft kwam de logische eerste grote kans, voor Rijsdijk. Zijn schot verdween over het doel, waar raak schieten makkelijker was geweest. FC Volendam schrok wakker en creëerde direct daarop drie mogelijkheden. Eerst was het Kevin Tano die ver door wist te gaan en later kreeg Michiel Kramer een kopkans. Daartussen zat een dot van een kans voor Dominique van Dijk. Weggestuurd passeerde hij alles en iedereen, maar schoot onbegrijpelijk niet op doel. Wat hij daarna met de bal deed paste niet bij zijn kwaliteit. Het was zijn laatste actie, want een opspelende blessure bracht hem aan de kant voor Achmed Ahahaoui, die uitstekend inviel. Daarna ging de wedstrijd op en neer, FC Volendam werd wat brutaler, maar FC Dordrecht bleef sterker. Dat het bij rust nog 0-0 stond was vooral in het Volendamkamp om de handen mee dicht te knijpen, al had het ook zomaar 2-2 kunnen staan.
{foto1}
In de tweede helft veranderde het spelbeeld niet erg. FC Dordrecht bleef fanatieker, maar kwam tot weinig echte kansen. FC Volendam speelde slordig, leed heel veel onnodig balverlies en moest achterin orde op zaken houden. Af en toe kwam FC Volendam er uit, maar dan was het ook gevaarlijk. Twee momenten had Robert Mühren kunnen benutten, maar het ontbrak hem aan kracht. Onvoorspelbaar werd de uitslag, naar mate de klok dichter naar de negentig ging. Het Dordtse publiek stond luid, zoals gewoonlijk, achter de eigen ploeg. FC Volendam was niet de baas in het veld, zoveel was duidelijk. In de laatste tien minuten leek een scrimmage een blessure voor Robbin Ruiter op te leveren, maar dat liep goed af. De krachten verliepen aan beide kanten. De afstanden werden groot, een gokje op de overwinning leek aan beide besteed. Maar het bleef 0-0, waarmee een punt meer meegenomen werd dan vorig seizoen. Samenvattend kunnen de debutanten terugzien op een goede seizoensouverture, die nog veel belooft voor de komende weken, als de ploeg elkaar makkelijker weet te vinden.
{foto2}
Foto's © Rob Lezer
.png){kind=small}
klik voor alle foto's op de link's hierboven
