De eerste minuten waren bijzonder leuk om naar te kijken, als je voor Volendam kwam. De drie eerste aanvallen leverden drie kansen op, maar het vizier stond niet bijster scherp. Juist op het moment, dat de wedstrijd leek in te zakken en er van beide kanten amper iets bij de keeper te doen was, kreeg Volendam het op zijn heupen. Eerst testte Michiel Kramer de kwaliteit van de Limburgse keeper, die half mistastte. De doorglippende bal was voor Kees Tol een eenvoudige prooi om er 1-0 van te maken. Bijna vanaf de aftrap was het weer raak. Slecht uitverdedigen leverde het tweede doelpunt op. Weer was het Kees Tol, die begreep waar voetbal voor bedacht is. Hij pikte de bal razendsnel op, kapte zijn man uit en sprintte in volle vaart langs de uit zijn gekomen doelman. Scoren in een leeg doel geeft dan een apart gevoel. Jong Volendam dacht op rozen te zitten, maar al heel gauw werd het 2-1 door Ryani, die een knappe Sittardse aanval netjes afrondde. Hierna vergat Jong Volendam het initiatief aan zichzelf te houden. Het gaf Jong Fortuna Sittard de gelegenheid tot een aantal redelijke uitbraken te komen. Grootste manco aan Volendamkant was het postbodevoetbal. Teveel spelers brachten de bal in plaats van snel rond te spelen. Hiermee werd de snelheid van de spitsen teniet gedaan.
{foto1}
In de tweede helft maakt Volendam al snel duidelijk, dat er krachtsverschil was. Aanvankelijk vertaalde zich dat niet in veel doelpunten, omdat de ene na de andere kans laconiek verprutst werd. Alleen de na rust in het veld gekomen Bart Groot rondde een aanval met het hoofd af. In de slotfase nam Volendam ruimer afstand door Nick Tol, die een heel leep doelpuntje maakte. Volendam dacht opm rozen te zitten. Freewheelend werd het einde gehaald, meende het. Fortuna dacht daar anders over. Al snel maakte Thijs Nieuwland 4-2 en toen Ralph Hovestad de 4-3 achter Sonny Stevens werkte, werd het nog spannend ook.
{foto2}
{foto3}
Foto's: Rob Lezer
woensdag meer foto's ...
